Ciasto drożdżowe do odrywania z jabłkami, rodzynkami, orzechami i cynamonem

     Ciasto do odrywania urzekło mnie od pierwszego wejrzenia, chociaż nie jestem wielką fanką drożdżowego. Inspirację znalazłam tu. Ale oczywiście musiałam dokonać modyfikacji, m.in. dodałam rodzynki, jabłko i lukier. Polecam, bo ciasto jest pyszne! J

Składniki:

• 3 szkl. mąki + 2-3 łyżki na stolnicę,
• 2 jajka,
• 20 g świeżych drożdży,
• 60 g masła,
• ¼ szkl. cukru,
• ¼ szkl. mleka,
• odrobina aromatu waniliowego,
• szczypta soli.

Dodatkowo do posypania i polania:

• 40 g roztopionego masła,
• ½ szkl. cukru,
• 3 łyżeczki cynamonu,
• garść rodzynek,
• 1 duże jabłko pokrojone w kostkę,
• garść posiekanych orzechów włoskich.

 Na lukier:

• ½ filiżanki cukru pudru,
• 2 łyżki soku z cytryny lub limonki.

 Przygotowanie:

Masło rozpuszczamy w mleku, dodajemy cukier i lekko studzimy. W jeszcze ciepłym (nie gorącym) mieszamy drożdże. Odstawiamy na 15 minut. Do przesianej mąki dodajemy sól i aromat. Wlewamy zaczyn z drożdżami. Dodajemy jajka. Wyrabiamy ciasto na gładką masę. Ja zrobiłam to mikserem. Odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia – do momentu aż ciasto podwoi swoją objętość. Rozwałkowujemy na stolnicy posypując mąką na prostokąt ok. 50x30 cm. Wierzch smarujemy masłem, pozostawiając z niego ok. 2 łyżki. Posypujemy cukrem, cynamonem, rodzynkami i jabłkami. Kroimy wzdłuż dłuższego boku na 6 pasków. Następnie paski układamy na sobie (jabłkami do góry). Kroimy ponownie na 6 części. Foremkę „keksówkę” 35 cm* smarujemy masłem i obsypujemy bułką tartą. Umieszczamy w niej kolejno bokiem 6 części ciasta. Pozostawiamy do wyrośnięcia. Górę smarujemy pozostawionym masłem. Pieczemy ok. 45 minut w 175 °C (do „suchego patyczka”). Wyjmujemy do całkowitego ostygnięcia. Przygotowujemy lukier z pudru i soku z cytryny / limonki. Polewamy nim ciasto. Posypujemy orzechami. Można też jeszcze posypać sparzonymi rodzynkami. Smacznego!

* myślę, że przy tej ilości składników i dodatków, następnym razem użyję dłuższej foremki, wtedy ciasto będzie się na pewno lepiej odrywało (teraz było dość mocno „ściśnięte”)